افسردگي

افسردگي (به انگليسي: Depression) جزو اختلالات خلقي طبقه بندي شده است. افسردگي با احساس فقدان، خشم و غم و اندوه همراه است كه باعث مختل شدن فعاليتهاي روزمره ي فرد مي شود.

(در تعريف خلق بايد گفت، احساس دروني نافذ و پايداري كه در آن درك و نگرش فرد نسبت به خود ، ديگران و در كل نسبت به محيط اطراف عميقا تحت تاثير قرار ميگيرد.)

علائم افسردگي

افسردگي چيزي فراتر از داشتن احساس غم و اندوه مداوم است!

افسردگي عمده ميتواند علائم مختلفي را ايجاد كند كه اين علامت ها در زنان، مردان و كودكان متفاوت است. اين علائم شامل:

احساس غم و اندود
كاهش انرژي و خستگي
تغيير در اشتها
تغيير در وزن
كم خوابي يا پر خوابي
نا اميدي
احساس پوچي و بي فايدگي
بي انگيزه بودن
تحريك پذيري

علايم جسمي نشان دهنده اين است كه افسردگي فراتر از ذهن فرد است و فقط باعث بر هم زدن و مشكل در افكار فرد نميشود و اثراتي گسترده تر دارد.

اين علايم در مردان و زنان مي تواند وجود داشته باشد اما علايم افسردگي در كودكان كمي متفاوت تر از اين نشانه ها است.

در درمان افسردگي سه نوع درمان وجود دارد:

درمان دارويي
درمان با تحريك مغناطيسي(TMS)
روان درماني

درمان دارويي:

دوره هاي افسردگي اساسي در ۷۰ تا ۸۰ درصد بيماران قابل درمان است. براي درمان اين اختلال بايد داروها را بهمراه مداخلات روان درماني مورد استفاده قرار داد.

درمان نگهدارنده با داروهاي ضد افسردگي حداقل به مدت ۵ ماه به جلوگيري از عود بيماري كمك ميكند.

درمان با تحريك مغناطيسي(TMS):

تحريك الكتريكي مغز در درمان افسردگي
اگر فرد از افسردگي اساسي رنج مي برد و در برابر درمان، دارو و كمك به خود مقاومت كرده است، ممكن است TMS درمان مفيدي باشد.

درمان تحريك مغناطيسي ترانس كرانيال (TMS) يك روش درماني غير تهاجمي است كه پالسهاي انرژي مغناطيسي را در مناطق مختلف مغز كه درگير خلق هستند، هدايت مي كند.

اين پالس هاي مغناطيسي بدون درد از طريق جمجمه عبور مي كنند و سلول هاي مغزي را تحريك مي كنند كه مي توانند ارتباط بين بخش هاي مختلف مغز را بهبود دهند و علائم افسردگي را سهولت بخشند.

همچنين از اين روش در زمانهايي كه پاسخ سريع به درمان مدنظر است يا عوارض جانبي داروهاي افسردگي، درمان را با مشكل روبه رو كرده است ميتوان استفاده كرد.

روان درماني:

استفاده از روان درماني به همراه داروهاي ضد افسردگي براي اختلال افسردگي اساسي، بسيار كاربردي تر و موثر تر از كاربرد به تنهايي هر يك از روشهاي عنوان شده است.

درمانهاي روانشناختي شامل درمان كوتاه مدت است كه در آن تعاملي بين درمانگر و بيمار شكل مي گيرد. طي جلسات درمان و تكاليفي كه مراجع بايد آنها را در منزل انجام دهد درمانگر مي تواند با فرضيات ذهني و ناخودآگاه مراجع آشنا شده و عوامل زمينه ساز اين بيماري را تشخيص و اصلاح كند.

براي مقابله با افسردگي روشهاي درماني فردي وجود دارد كه بيمار با تغيير دادن و اصلاح سبك زندگي خود مي تواند در روند بهبود خود بسيار موثر باشد.